Vagina je dovoljno velika da rodi bebu bez povreda. Foto: @antonuccifotografia

/11 /11

Nijedna babica ne želi postporođajne povrede, koje uključuju sječenje perineuma i pucanje vagine i okolnog područja. Međutim, stopa (često rutinskog) sječenja perineuma je i dalje (pre)visoka u porodilištima.

Da li su tijela savremenih žena zaista toliko "razmažena" da većina žena ne može da rodi svoje dijete bez cijepanja na međici? 

Provjerite koje mjere se mogu preduzeti tokom porođaja kako bi se smanjila šansa za epiziotomiju i rupturu međice.

1. "Pravo" osoblje 

Ako želite da izbjegnete rez na međici, naravno da je važno poroditi se u porodilištu ili sa medicinskim osobljem koje rez na međici ne vidi kao neophodan i rutinski postupak tokom porođaja. 

Dakle, kada odlučujete gdje ćete se poroditi, obavezno provjerite kakva je njihova praksa u pogledu sječenja međice. Da li sjeku perineum rutinski ili samo u određenim slučajevima i u kojim? Da li će vas obavjestiti prije bilo kakvog reza i sačekati vašu dozvolu? Nažalost, u porodilištima se takođe prečesto dešava da porodiljama ne kažu da će biti sječene, a sječenje međice se uradi "uzgred"; što je lako izvesti jer je majka tokom porođaja u posebnom stanju.

Zbog toga takođe ima smisla na porođaj unijeti plan porođaja, u koji možete da napišete da, na primer, ne želite da vam se prereže perineum i da više volite moguću spontanu rupturu nego sječenje. Naime, naučno je dokazano da kod spontanog pucanja međica zarasta bolje i brže nego kod medicinskih rezova.

2. Ne istiskujte bebu dok ležite ili ste u polu-ležećem položaju

Položaj u kojem ćete roditi ima veliki uticaj na to da li ćete se pocjepati ili će vam biti potrebno sječenje perineuma. Cjepanja se najčešće javljaju u ležećem i polu-ležećem položaju, kada je najveći pritisak na perineum. 

Prepone su pod najmanjim pritiskom kada je žena oslonjena na sve "četiri" (pazite da koljena ne stavite preširoko!), kada je u čučećem i sjedećem položaju, dok stoji uz oslonac, kao i dok leži na boku.   

Obično je najbolji položaj za porođaj onaj koji majka instinktivno bira tokom porođaja (a to se odnosi i na aktivnu fazu istiskivanja!). Ako vam osoblje na porođaju to dozvoli, i naravno ne podstiče vas da legnete (gospođo, vjerovatno ste već umorni, što ne pokušate da legnete?). To znači da ćete tokom porođaja moći slobodno da mjenjate svoj položaj u skladu sa sopstvenim osjećajima, od početka porođaja pa sve vrijeme bebinog kretanja kroz porođajni kanal. 

Mi žene se vrlo razlikujemo i tokom porođaja. Dok neke od nas zaista vole plutajući osjećaj rađanja u vodi, druge vole stopala čvrsto na zemlji čak i tokom porođaja. Zato slušajte svoje tijelo, ono će vam reći koji je položaj najbolji za vas i vašu bebu.

3. Ne napinjite se na komandu! 

Sve je više naučnih studija koje su sprovedene u raznim porodilištima, a koje su dokazale da guranje pod vođstvom u porodilištu u velikoj mjeri povećava šanse za razderotine međice, čak i one najveće, koje ostavljaju doživotne posljedice. 

Pre nego što se porođaj medikalizovao i postao samo još jedna medicinska operacija, žene su mogle da osluškuju prirodne nagone svog tijela tokom porođaja - kreću se ako su osjećale potrebu da se kreću, guraju bebu u položaju koji im najviše odgovara i napinju se samo kada su same osjećale da je potrebno. Ako se ženama dozvoli da se napinju kada same osjete potrebu da treba, one obično to urade dva do tri puta, dok u međuvremenu brzo udišu. Ako ih trudničko osoblje podstiče da pokušaju da dišu što prirodnije i opuštenije, umjesto da im nalože da guraju, šanse za cjepanje međice su znatno smanjene. 

To je potvrdila i studija sprovedena u britanskom porodilištu Medvai Maritime Hospital, gdje je ukidanjem potrebe za vođenim guranjem tokom rađanja, stopa cjepanja međice smanjena sa sedam na jedan odsto - a sječenje perinealnog dijela je smanjeno za čak 85 posto!

4. Dozvolite vagini da se postepeno rasteže i prilagođava 

Možda će vam pomoći ako znate da je normalno da se glavica tokom rađanja prvog djeteta spusti, a zatim se povuče nakon guranja. Žene koje ne razumiju ovaj proces ponekad misle da nazaduju, jer se glava tokom kontrakcija pomjera unazad. 

"Objašnjavam im da je ovaj proces dobar, jer pomaže vagini da se polako prilagođava veličini potrebnoj za rađanje bebe. Protok krvi u ovom području povjećava se naizmeničnim pritiskom i opuštanjem, pritiskom, opuštanjem", pojašnjava svjetski poznata babica Ina May Gaskin, autor porođajne biblije The Visdom of Birth.   

Zbog toga, posebno prvorotke, budite što je moguće strpljivije u aktivnoj fazi porođaja, i dajte bebi i vagini dovoljno vremena da se prilagode silama porođaja.   

Briga za perineum prije porođaja i milovanje klitorisa tokom rađanja bebe takođe mogu pomoći, jer povećavaju oticanje vagine. Ovo, naravno, ako uspete da izvedete tokom porođaja uz prisutno osoblje u porodilištu, ili ako je porođajno okruženje dovoljno dobro da se osjećate zaista opušteno.

5. Vaša vagina dovoljno JE VELIKA za bebu! 

"Za muškarce se podrazumeva da im se genitalije znatno uvećaju, a zatim ponovo smanje, bez nastanka povreda. Ako bi akušeri (i žene) shvatili da ženske genitalije imaju iste sposobnosti, broj cjepanja i sječenja međica verovatno bi opao preko noći.

Ginekolozi starije generacije usadili su ideju (koja je još uvijek živa) da je priroda prevarila ženu na tkivima vagine i perineuma - jedno veliko istezanje uništeno je poput jeftine ogrlice" upozorava Gaskin, koja uočava vrlo čest strah od rađanja među savremenim ženama.

Kako će tako velika beba proći kroz tako malu rupu? Dakle, prije nego što rodite, zamislite da se vagina proširuje i uvećava - do prave veličine bebe koja se razvija u vašoj jednako čudesnoj materici. Dopustite vagini da nježno zagrli i donese bebu u vaše krilo ljubavi, bez nepotrebnih povreda. Jer ona to može!

Izvor: Ringaraja.net