Period inkubacije može trajati od 2 do 6 sedmica, a bolesnik je zarazan sve dok na koži ima živih parazita. Foto: Freepik

/11 /11

Iako je šuga (scabies) zarazna kožna bolest, ona se u Republici Srpskoj ne nalazi na listi bolesti koje podležu obaveznom epidemiološkom nadzoru, ističe prim. dr Vesna Lučić Samardžija, specijalista epidemiologije Doma zdavlja nakon što se u Banjaluci pojavilo nekoliko slučajeva zaraze šugom.

“Šugarac, insekt koji uzrokuje ovu bolest, ne prenosi uzročnike drugih zaraznih bolesti, te se šuga ne smatra bolešću od javnog interesa.”

U praksi to znači da se slučajevi šuge sporadično registruju u ambulantama porodične medicine i Higijensko-epidemiološkoj službi. Ipak, dr Samardžija napominje da se periodično javlja porast broja oboljelih, posebno u hladnijim mjesecima.

“Razlog češće pojave tokom zime može biti nedovoljno održavanje higijene posteljnog rublja, razmjena odjeće, kao i duži fizički kontakt unutar porodica ili kolektiva.”

Šugu izaziva parazit Sarcoptes scabiei var. hominis, a bolest se prenosi dužim direktnim kontaktom sa zaraženom osobom, kao i putem garderobe, posteljine i peškira.

“Bolest se može prenijeti i polnim putem, ali je rizik manji u odnosu na spavanje u istom krevetu.”

Period inkubacije može trajati od 2 do 6 sedmica, a bolesnik je zarazan sve dok na koži ima živih parazita. Prvi simptomi su intenzivan svrab, naročito noću, i osip na karakterističnim mjestima – među prstima, na šakama, podlakticama, oko struka, kao i u genitalnoj i analnoj regiji.

“Za dijagnozu su ključni svrab, tipične kožne promjene, nalaz parazita, epidemiološki podaci i povlačenje simptoma nakon terapije.”

Dr Samardžija apeluje na građane da ne pribjegavaju liječenju putem interneta, jer često dobijene informacije nisu potpune niti tačno objašnjene.

“Nažalost, šuga i dalje nosi sa sobom određenu stigmu, pa se o njoj ne govori otvoreno. To dovodi do neadekvatnog liječenja i moguće veće rasprostranjenosti.”

Šugu treba liječiti pod nadzorom ljekara, koristeći lokalne preparate koji sadrže insekticide u bezbjednim koncentracijama. Svi članovi porodice moraju istovremeno primiti terapiju, a posebnu pažnju treba posvetiti pranju i održavanju tekstila.

“Odjeća, posteljina i peškiri koji su korišteni prije i tokom infekcije moraju se prati na što višim temperaturama. Tekstilne površine koje se ne mogu prati treba temeljno usisati.”

Širenje infekcije moguće je i u zajedničkim svlačionicama sportskih sala i klubova, kao i kod čestih promjena mjesta boravka.

“Umjesto traženja krivaca, važno je da se usmjerimo ka zdravstvenom prosvećivanju i odgovornoj brizi za sebe i svoju porodicu.”

Izvor: Buka